khovai gai....

ખુદ  થી  ખોવાતી  જાઉં  છું ..
એનામાં  સમાતી  જાઉં  છું  ..

નથી  કોઈ  ઉત્તર  એનો   , છતાં ,
પ્રશ્નાર્થ  ચિન્હો  ઉમેરતી  જાઉં  છું ..

ચાર  ક્ષણો  માં  જીવેલી   વસંત  ને ,
પાનખર  ની  સદીઓ  માં  વિસ્તારતી  જાઉં  છું ..

ઝાકળ ની બે બુંદ સમી એ પ્રીત,
વાદળી સમજીને ભીંજાતી જાઉં છું..

કે  સંવેદના  નથી  રહી  હવે  કોઈને ,
આંસૂઓ નિર્લેપ ભાવે  ઓગાળતી  જાઉં  છું ..

એકલતા  ની  હદ  હવે  પૂરી  થઇ ..
હું  ખુદ  એમની  થાતી  જાઉં  છું ..


- હિમાની  લોખંડે  :(